:24:12
To był największy dom towarowy w Berlinie.
:24:15
Miał 12 pięter. Potem stał się siedzibą
oddziałów szturmowych.
:24:20
Sami go wysadzili. Chodziło o to,
żeby zatrzeć po sobie ślady.
:24:25
Ale przeoczyli fakt, że większość śladów
znajdowała się w ognioodpornych sejfach.
:24:49
Przepraszam.
:24:57
Coś takiego.
:24:59
To jeden z naszych wielu klubów
młodzieżowych w strefie amerykańskiej.
:25:03
Kiedy tu przybyliśmy,
to nie były normalne dzieci.
:25:07
Były jak złośliwi starcy.
Chcemy ich znowu zamienić w dzieci.
:25:11
Musieliśmy ich oduczyć
ślepego posłuszeństwa
:25:15
i nauczyć gwizdać razem z sędzią.
:25:17
Wiedzą, że ukraść wolno tylko drugą bazę.
:25:25
Nie muszą się przynajmniej martwić
o stłuczone okna.
:25:28
Jedna rodzina ochrzciła dziecko
imieniem DiMaggio Schultz.
:25:32
Wtedy zacząłem wierzyć w wygraną wojnę.
:25:46
Hej, Fräulein!