1:30:01
En hoe deed ik het, schat?
- Prima.
1:30:04
Je tilde de speer op alsof hij heel
zwaar was, maar je wierp hem wel.
1:30:08
Je wierp hem hoog de lucht in.
1:30:11
Hij kwam niet meer omlaag.
1:30:14
Toen begon het te regenen.
1:30:16
Ik werd bijna gek omdat ik
Kleine Sheba niet kon vinden.
1:30:21
Het was zo druk.
Ik wist niet waar ik zoeken moest.
1:30:24
Je wilde me naar huis brengen.
1:30:27
We liepen en liepen
door de modder en het slijk.
1:30:30
De mensen verdrongen zich
om ons heen.
1:30:34
En toen...
Dit is het droevige stuk, papa.
1:30:38
Ineens zag ik Kleine Sheba.
1:30:40
Ze lag midden op het veld, dood.
1:30:44
Ik voelde me vreselijk, Doc.
Niemand had oog voor haar...
1:30:48
maar ik huilde en huilde.
1:30:51
Ik voelde me zo naar.
Die lieve kleine pup.
1:30:55
Haar witte vacht zal vol modder,
en niemand die voor haar zorgde.
1:31:00
Waarom kon jij dat niet?
- Omdat jij me tegenhield.
1:31:05
Je zei steeds: 'We kunnen hier
niet blijven, we moeten verder.'
1:31:11
Is dat niet vreemd?
- Dromen zijn raar.
1:31:21
Ik denk niet dat Kleine Sheba
ooit nog terugkomt.
1:31:24
Ik zal haar niet meer roepen.
- Dat heeft weinig zin, schat.
1:31:28
Ik denk dat ze voorgoed weg is.
1:31:33
Ik maak eieren voor je.
1:31:40
Het is fijn om thuis te zijn.
1:31:58
Vertaling: Kamiel van den Abeelen