1:01:06
Daj mi ten sznur.
1:01:13
- Kiedy tu przyjechałaš?
- Tuż przed nimi.
1:01:21
Utica zmiešcił się w planie.
1:01:25
Zakładam, że o wszystkim wiedziałaš.
1:01:28
Nie wiedziałam.
Utica nie mówi o robocie.
1:01:32
Nie o takiej.
1:01:34
- A miał kiedy jakąš inną?
- Będzie miał. Wkrótce.
1:01:39
Więc dlaczego nie zaczekasz
1:01:42
i nie zostawisz go,
aż przestanie byč złodziejem?
1:01:45
Jak powiedziałam mu, że to zrobię,
tylko się ušmiechnął.
1:01:49
Nie wierzy mi.
1:01:56
Dzisiaj będzie miał odpowiedž.
1:01:59
Tylko to, że jesteš...
1:02:01
...w miešcie i że go szukam.
1:02:04
Chcę tylko, żeby żył.
I żebyš ty żył.
1:02:08
- Wiesz, jak on strzela.
- Tak.
1:02:10
- Więc dlaczego?
- Z poczucia własnej godnošci.
1:02:14
Pewnie tego nie zrozumiesz.
1:02:17
Od pięciu lat gram na tym
za garšč miedziaków w kapeluszu.
1:02:22
Od pięciu lat Utica ma dobry ubaw.
1:02:26
Może się mylę, Charlie,
1:02:29
ale nie zamierzam powtórzyč błędu.
1:02:32
Grant...
1:02:34
Jak go zobaczysz,
powiedz mu, że tu jestem.
1:02:59
Zostaw!