2:21:02
Hij wil zijn moeder zien.
2:21:05
Voel je het ?
2:21:08
Nee...
2:21:10
Ik hoop dat ie wacht
tot we in Rome zijn.
2:21:16
Rome.
2:21:19
We zijn nog nooit verslagen.
2:21:24
Nee...
2:21:27
Maar hoe vaak we ook
van ze winnen...
2:21:30
... ze sturen steeds weer
een nieuw leger.
2:21:34
En weer een.
2:21:38
Varinia, het is net of we ergens
aan begonnen zijn...
2:21:43
... dat geen einde kent.
2:21:45
Als het morgen afgelopen is,
was het nog de moeite waard.
2:21:55
Varinia, maak me niet zwak.
2:22:00
Je bent er sterk genoeg voor.
2:22:07
Ik hou meer van jou dan van mezelf.
2:22:12
Maar soms, zelfs als jij
naast me ligt...
2:22:17
... voel ik me zo alleen.
2:22:21
Dan bedenk ik een slavengod...
2:22:24
... en bid tot hem.
2:22:27
Waar bid je dan voor ?
2:22:30
Voor een zoon,
die geboren wordt als vrij man.
2:22:35
Daar bid ik ook voor.
2:22:42
Zorg goed voor mijn zoon, Varinia.
2:22:45
Als ie me nooit zal zien...
2:22:47
... vertel hem dan wie ik was,
en waar we van droomden.
2:22:51
Vertel hem de waarheid.
De leugens hoort ie toch wel.
2:22:54
Ik kan niet zonder jou, Spartacus.