2:06:34
Hastaneye telefon ettim.
Tommaso ölmüþ.
2:06:40
Ne zaman? Neden bana söylemedin?
2:06:43
Aþaðýda oynuyordun.
Tommaso, gerçekten iyi bir arkadaþýn mýydý?
2:06:53
Benim için arkadaþtan da öteydi.
2:06:56
Hep güçlü, zeki bir adammýþým gibi davranýrdý
bana. Oysa ne güçlüyüm ne de zeki. Ama öyle
inanýrdý ki buna, sonunda ben de inanýr oldum.
2:07:11
Ne günlerini verirdi...
Oturur çalýþmaya zorlardý beni.
2:07:19
Onun söyledikleriyle pek ilgilenmezdim. Bazý
küçük meselelerim vardý onlarý düþünürdüm sadece.
2:07:27
Ama zorlardý, öyle zorlardý ki
çýldýracaðým sanýrdým.
2:07:34
Neredeyse ondan tiksinecek hale gelirdim.
2:07:41
Ama hiç, bir kere bile kendinden söz etmedi.
Hep benden konuþtuk, hep benden, hep benden.
2:07:49
O anlýyordu beni, ben kendim anlamýyordum.
2:07:54
Öyle az þey biliyordum ki kendim hakkýnda.
2:07:58
Gençken budala oluyor insan. Öyle kararsýz,
öyle tez canlý oluyor ki, her þeyin bir gün
sona ereceðini düþünemiyor bile.