1:21:05
Μικρή μου Κατρίν...
1:21:08
Συχνά μου θυμίζεις...
1:21:11
ένα κινέζικο έργο που
είδα πριν τον πόλεμο.
1:21:15
Η αυλαία σηκώνεται
κι ο αυτοκράτορας...
1:21:18
στρέφεται προς το κοινό
και εξομολογείται...
1:21:22
"Είμαι ο πιο δυστυχισμένος
άνθρωπος στον κόσμο..."
1:21:26
"γιατί έχω δυο γυναίκες,
την πρώτη και τη δεύτερη".
1:21:56
Η αγάπη τους ήταν πια σχετική
αλλά του Ζυλ ήταν απόλυτη.
1:22:02
Την επομένη ο Τζιμ έφυγε. Η
Κατρίν τον πήγε στον σταθμό.
1:22:06
Τη νύχτα, ομίχλη
σκέπασε την κοιλάδα.
1:22:09
Ο Τζιμ δεν είχε πια την
εύνοια της βασίλισσας...
1:22:13
Έπρεπε να φύγει.
1:22:41
Δε φαίνεται πια το σπίτι.
1:22:50
Το ωράριο των τρένων
είχε αλλάξει...
1:22:53
Το τρένο έφευγε την επομένη.