:17:00
"Μ'έμαθες..."
Τώρα το κατάλαβα...
:17:04
"Μ'έμαθες ότι είμαστε σαν
δυο ανυπόμονα παιδιά..."
:17:07
"γεμάτα καλή διάθεση και με
τις καλύτερες προθέσεις."
:17:12
"Αλλά μας κυβερνούν δυνάμεις
που δεν ελέγχουμε απόλυτα."
:17:22
"Θυμάσαι που τα είπες
όλα αυτά;"
:17:26
"Περπατούσαμε στο δάσος και
μ'έπιασες απ'τη ζώνη..."
:17:39
Υπάρχει και φωτογραφία
μαζί με το γράμμα.
:17:43
Φωτογραφία του γιου σας.
Δεν ξέρω αν...
:17:47
Τη θέλετε, κυρία Βόγκλερ;
:17:51
Είναι πολύ γλυκός.
:18:24
Σκεφτόμουν ότι δεν πρέπει
να μείνεις στο νοσοκομείο.
:18:30
Είναι ανώδυνο. Μπορείτε
με την αδελφή Άλμα...
:18:34
να πάτε στο εξοχικό μου
κοντά στη θάλασσα.
:18:40
Νομίζεις ότι
δεν καταλαβαίνω;
:18:43
Το απελπισμένο
όνειρο της ύπαρξης.
:18:46
Όχι το φαινομενικό,
αλλά το υπαρκτό.
:18:50
Συνειδητά σε κάθε στιγμή.
Άγρυπνα.
:18:55
Και το χάσμα ανάμεσα σε
ό, τι σε θεωρούν και είσαι.