Persona
prev.
play.
mark.
next.

:19:00
Η αίσθηση του ιλίγγου κι
η επιθυμία της αποκάλυψης.

:19:07
Να σε δουν σε βάθος,
να σε σταματήσουν...

:19:11
ίσως και να σε αφανίσουν.
:19:14
Ψεύτικα λόγια και χειρονομίες.
Κάθε χαμόγελο, γκριμάτσα.

:19:21
Ν'αυτοκτονήσεις; Όχι.
:19:25
Είναι άσκημο.
Δεν το κάνεις αυτό.

:19:29
Αλλά μπορείς να μένεις
ακίνητη και σιωπηλή.

:19:33
Τότε, δε λες ψέματα.
:19:36
Κλείνεσαι στον εαυτό σου,
απομονώνεσαι.

:19:40
Τότε, δεν παίζεις ρόλους,
παύεις να υποκρίνεσαι.

:19:43
Νομίζεις...
:19:46
Η πραγματικότητα είναι σκληρή.
Η κρυψώνα δεν είναι ασφαλής.

:19:52
Η ζωή διαποτίζει τα πάντα.
:19:57
Πιέζεσαι ν'αντιδράσεις.
:20:01
Κανείς δε ρωτάει αν
είναι αληθινό ή ψεύτικο.

:20:06
Μόνο στο θέατρο έχει σημασία.
Σχεδόν ούτε κι εκεί.

:20:13
Καταλαβαίνω γιατί μένεις
σιωπηλή και ακίνητη.

:20:18
Η έλλειψη θέλησης ανήκει
σ'ένα φανταστικό σύστημα.

:20:23
Το καταλαβαίνω
και σε θαυμάζω.

:20:27
Πρέπει να παίξεις αυτόν
τον ρόλο μέχρι το τέλος.

:20:31
Μέχρι να μην έχει ενδιαφέρον.
Μετά, μπορείς να σταματήσεις.

:20:38
Και σιγά-σιγά εγκαταλείπεις
όλους τους άλλους ρόλους.

:20:44
Η κ. Βόγκλερ κι η αδελφή Άλμα
πήγαν στο σπίτι της γιατρού.

:20:50
Η διαμονή κοντά στη θάλασσα
ωφέλησε την ηθοποιό.

:20:54
Αντί να είναι απαθής,
έκανε μεγάλους περιπάτους...

:20:58
ψάρευε, μαγείρευε, έγραφε
κι είχε άλλες δραστηριότητες.


prev.
next.