1:16:02
Kυρίως, δε, όταν βλέπεις τον κόσμο...
1:16:04
με το δικό σου ξεχωριστό τρόπο...
1:16:07
με τον οποίο ταυτίζονται οι άλλοι...
1:16:09
τη μουσική, τα πάντα.
1:16:12
Είναι φρικτή κατάσταση,
διότι δεν μπορείς να εξελιχθείς.
1:16:15
Γενικά, νομίζω ότι οφείλεται στην αδυναμία...
1:16:19
του κοινού για το οποίο έπαιζε.
1:16:24
Δεν είχαμε τρόπο να του δώσουμε να καταλάβει
πόσο τον αγαπούσαμε...
1:16:27
και τι σήμαινε ό,τι έκανε για όλους μας.
1:16:32
Ήξερε τι έγραφε ο τύπος, τι ήταν του συρμού.
1:16:37
Δεν ήξερε όμως πόσο τον χρειαζόμασταν...
1:16:39
ή πόση ενέργεια έδινε σ' όλους μας.
1:16:43
Υπάρχει ένας χώρος
ανάμεσα στον καλλιτέχνη και το κοινό...
1:16:46
μόλις ο καλλιτέχνης καταξιωθεί.
1:16:50
Το κοινό περιμένει απ' αυτόν...
1:16:52
να κάνει κάτι που είδε
πριν από έξι μήνες, ένα χρόνο.
1:16:56
Η εικόνα του όμως έξι μήνες ή ένα χρόνο πριν...
1:16:59
αν είναι ακόμα ζωντανή στα μάτια του κοινού...
1:17:02
έχει εξαφανιστεί απ' τη μνήμη του καλλιτέχνη.
1:17:05
Εκεί είναι η διαφορά.
Δεν ήθελε να ντύνεται με τον ίδιο τρόπο.
1:17:08
Δεν έπαιζε την ίδια μουσική.
1:17:14
ΦΕΣΤΙΒΑΛ, ΝΗΣOΣ OΥΑΪΤ - ΑΥΓOΥΣΤOΣ 1970