:22:02
Τότε μέναμε στην οδό Περφαλστράσε.
:22:06
΄Ησουν τόσο μικρός.
:22:10
Ακούγαμε βομβαρδισμούς κάθε νύχτα.
:22:13
΄Ενα βράδυ, βγήκαμε από το υπόγειο
κι όλος ο δρόμος είχε καταστραφεί.
:22:19
Παντού υπήρχαν βόμβες πυρός.
:22:22
Προσπαθούσα μόνο...
:22:29
Προσπαθούσα μόνο να σου κρύβω τα μάτια...
:22:33
για να μη βλέπεις τους ανθρώπους
να καίγονται σαν πυρσοί.
:22:38
΄Οταν γύρισε ο πατέρας σου με άδεια...
:22:40
έκανε τρεις μέρες να μας βρει,
γιατί είχαμε μετακομίσει.
:22:43
Μέναμε με μια οικογένεια
στην άλλη πλευρά της πόλης...
:22:45
στην Άλτονα. ΄Ισως το θυμάσαι αυτό.
:22:51
Πώς ήταν ο πατέρας μου;
:22:55
Του μοιάζω καθόλου;
:23:02
΄Ηταν πάντα...
:23:06
πολύ σίγουρος για τον εαυτό του.
:23:12
΄Ισως ήταν λίγο πιο ασφαλής.
:23:20
Τότε, λοιπόν, θα σου πω κάτι.
:23:27
Ο πατέρας θα ήταν ο πρώτος
που θα 'λεγε «ξεκίνα».
:23:31
Δεν μου αρέσουν οι δημοσιογράφοι.
:23:34
Δεν θα υπάρξει πρόβλημα.
Είναι απλά κάτι σαν ιστορία...
:23:37
ανθρώπινο ενδιαφέρον, ξέρετε.
:23:39
Δεν μπορείτε ν' ανεβείτε.
Το έχω ήδη νοικιάσει το διαμέρισμα.
:23:45
Είχε τίποτα υπάρχοντα;
:23:47
Υπάρχοντα;
:23:50
-Είναι πίσω στην αυλή.
-Μπορώ να τα δω;
:23:54
΄Ισως.