:45:01
Ναι, με πειράζουν.
:45:08
Μου ΄ρχεται να βγω έξω...
:45:10
...και πραγματικά, να κάνω κάτι.
:45:16
Η ζωή στο ταξί, εννοείς;
:45:22
Όχι, είναι...
:45:24
Δεν ξέρω.
:45:28
Μου ΄ρχεται να βγω έξω...
:45:33
Πραγματικά θέλω...
:45:35
Μου ΄ρχονται πολύ άσχημες ιδέες.
:45:40
Δες το έτσι.
:45:45
Κάποιος πιάνει μια δουλειά.
:45:48
Κι αυτή η δουλειά...
:45:51
...γίνεται αυτό που είναι αυτός.
:45:54
Ξέρεις, όπως....
:45:57
Κάνεις κάτι, κι αυτό είσαι.
:46:01
Είμαι ταξιτζής 17 χρόνια.
Τα δέκα νύχτα.
:46:05
Κι ακόμα δεν έχω δικό μου ταξί.
Ξέρεις γιατί;
:46:08
Επειδή δεν το θέλω.
Αυτό θέλω, φαίνεται.
:46:12
Να δουλεύω νυχτερινή βάρδια
στο ταξί κάποιου άλλου.
:46:15
Καταλαβαίνεις;
:46:18
Πιάνεις μια δουλειά,
γίνεσαι η δουλειά.
:46:21
Άλλος μένει στο Μπρούκλιν,
άλλος στο Σάττον Πλέις.
:46:25
Άλλος είναι δικηγόρος,
άλλος γιατρός.
:46:27
Ένας πεθαίνει,
κάποιος άλλος γίνεται καλά...
:46:31
...άνθρωποι γεννιούνται.
:46:32
Ζηλεύω τα νιάτα σου.
:46:36
Βγες και πήγαινε να πηδήξεις,
μέθυσε, κάνε ο,τιδήποτε.
:46:41
Δεν έχεις επιλογή, εξάλλου.
Όλοι είμαστε προβληματικοί.
:46:46
Λίγο-πολύ.
:46:52
Δεν ξέρω. Αυτό είναι το πιο
χαζό πράγμα που άκουσα ποτέ.
:46:57
Δεν είναι Μπέρτραντ Ράσελ,
αλλά τι περιμένεις; Ταξιτζής είμαι.