1:19:03
Naar mijn hut, natuurlijk.
- Zag of hoorde u niets meer?
1:19:08
Dat kon niet, mijn hut ligt
aan de andere zijde van de boot.
1:19:12
Als ik niet had kunnen slapen
en op het dek was gebleven,
1:19:18
dan had ik de dader de hut
van mevrouw zien betreden.
1:19:24
Maar nu... Meneer, ik smeek u,
u begrijpt me wel.
1:19:28
Wat kan ik zeggen?
- Niemand beschuldigt je.
1:19:32
Louise, ik zorg wel voor je.
- Meneer is te goed.
1:19:36
Maar...
1:19:39
als u niet rechtstreeks
naar uw hut was teruggekeerd,
1:19:43
dan kon u de schietpartij
in de salon hebben gezien.
1:19:48
Nee.
- Toch wel.
1:19:50
Op het dek had u
alles kunnen zien.
1:19:54
Toen de kust veilig was, nam u
het wapen weg, keerde u terug...
1:20:03
en schoot u 'r neer.
- Da's een valse beschuldiging.
1:20:06
Waarom zou ik zoiets doen?
- Louise...
1:20:11
lk weet alles over u
en over uw verhouding.
1:20:15
Mw. Doyle verzette zich
tegen uw vertrek.
1:20:19
lk had geen geld, geen
referenties. lk moest blijven.
1:20:23
Daarvoor haatte u haar.
- lk vermoordde haar niet.
1:20:28
Nog een vraagje, Louise,
waar zijn Mw. Doyles parels?
1:20:34
Haar parels?
Ze droeg ze gisteravond.
1:20:39
Ze legde ze op haar nachtkastje.
- Waar waren ze vanmorgen?
1:20:43
lk keek er niet eens naar.
lk liep naar het bed,
1:20:48
ik zag madame, gilde
en liep de kamer uit.
1:20:53
U keek niet eens. Maar de ogen
van Hercule Poirot zien alles.