:49:02
Bóg raczy wiedzieć,
do czego mam dążyć.
:49:06
Żeby go pokonać następnym razem.
:49:09
Sybil, nie umiem szybciej biegać.
:49:15
Panie Abrahams!
:49:21
Mogę pana przyśpieszyć o dwa metry.
:49:34
Charlie Paddock.
:49:36
Kalifornijska kula armatnia.
Najszybszy człowiek świata.
:49:39
Zwycięzca na 100 metrów
w Igrzyskach Olimpijskich
:49:41
- w 1920 roku w Antwerpii. Czas?
- 10,3.
:49:48
Jackson Scholz,
:49:50
piorun nowojorski.
:49:53
Drugie miejsce w Igrzyskach z 1920 roku.
:49:55
Przegrał, bo obejrzał się na prawo.
:49:57
Patrz, tu jest finisz. Widzisz?
:49:59
Paddock przeskakuje
wprost na taśmę.
:50:01
To spojrzenie kosztowało
Scholza zwycięstwo.
:50:04
- Czy Scholz jest najszybszy?
- 10,3... 4.
:50:11
Eric Liddell.
Cóż, wiesz o nim wszystko.
:50:14
Patrz na nich.
:50:16
MyśI o nich. Oddychaj nimi.
:50:19
Chcę, żeby ich twarze wpijały się w ciebie,
kiedy tylko zamkniesz oczy.
:50:23
Latający Szkot jest pierwszy.
To cholernie zabolało.
:50:25
Co, Eric Liddell?
:50:27
Z nim nie będzie problemu.
:50:30
To świetny biegacz,
ale na dłuższy dystans.
:50:34
- Nie nadaje się na sto metrów.
- Dałbym się nabrać!
:50:37
Aha, jest szybki.
:50:38
Ale nie pobiegnie dużo szybciej,
nie ze zrywu. On biegnie z trzewi.
:50:42
Z samego serca. Z głębi.
:50:45
Krótki sprint biega się na nerwach.
:50:47
- Jest stworzony dla neurotyków.
- Dziękuję bardzo.
:50:50
Nie, poważnie. Trzewia można cisnąć,
wymęczyć, ale nerwy można wyostrzyć.
:50:54
Paddock, Scholz i Eric Liddell.
:50:58
Proszę tu podejść, panie Abrahams.