1:16:02
αλλά δεν μπορούν να έχουν πια.
1:16:06
Αυτή τη στιγμή,
η κόρη σου τους το Θυμίζει αυτό...
1:16:10
και τους αποσπά...
1:16:14
από το αληθινό φως...
1:16:16
που τελικά ήρθε γι' αυτούς.
1:16:19
Με καταλαβαίνετε;
1:16:24
Οι ψυχές τους, που για οποιοδήποτε λόγο...
1:16:28
δεν αναπαύονται...
1:16:30
δεν καταλαβαίνουν ότι "έφυγαν".
1:16:34
Δεν είναι μέρος της δικής μας αντίληψης.
1:16:38
Πλανιούνται σε μια μόνιμη ονειρική κατάσταση...
1:16:42
έναν εφιάλτη από τον οποίο δεν ξυπνούν.
1:16:46
Και το φανταστικό φως...
1:16:49
είναι η σωτηρία τους.
1:16:52
'Ενα παράθυρο στο επόμενο επίπεδο.
1:16:55
Πρέπει να διασχίσουν αυτή τη μεμβράνη...
1:16:58
κι εκεί περιμένουν εκείνοι
που Θα τους οδηγήσουν στον προορισμό τους.
1:17:03
Η Κάρολ Ανν πρέπει να τους οδηγήσει εκεί.
1:17:06
Κι εκείνη μπορεί ν' ακούσει μόνο...
1:17:09
τη φωνή της μητέρας της.
1:17:16
Πρέπει να είστε ψύχραιμοι.
1:17:22
Υπάρχει και κάτι ακόμα.
1:17:26
Μια φοβερή παρουσία είναι μαζί της.
1:17:30
Τόση οργή, τόση προδοσία.
1:17:34
Δεν έχω ξανανιώσει κάτι τέτοιο.
1:17:38
Δεν ξέρω τι ήρθε σ' αυτό το σπίτι...
1:17:41
αλλά ήταν αρκετά δυνατό για ν' ανοίξει
μια τρύπα σ' αυτόν τον κόσμο...
1:17:45
και να πάρει την κόρη σου.
1:17:49
Κρατάει την Κάρολ Ανν πολύ κοντά του...
1:17:53
μακριά από το φασματικό φως.
1:17:56
Της λέει ψέματα.
1:17:58
Λέει πράγματα που μόνο ένα παιδί
καταλαβαίνει.