:10:03
Op alle sovjetmarkten die ik ken,
was er niets vers genoeg om te bloeden.
:10:07
- Ik zie je nog wel.
- Ik ben je heel dankbaar.
:10:13
Toen je op me schoot, richtte je naast me.
:10:19
Niet veel.
:10:21
Maar genoeg.
Misschien ben je een goede.
:10:26
Misschien schiet je gewoon niet zo goed.
:10:30
Daar zul je nooit achterkomen.
:11:19
Waarom heb je m'n leven gered?
:11:22
Je bent belangrijk voor mijn onderzoek.
:11:26
- En nu?
- Als je kleren droog zijn, kun je weg.
:11:30
- Waarheen?
- Dat moet je zelf weten.
:11:35
Naar huis.
:11:37
Daar wachten ze me vast op.
:11:42
Je kunt toch wel
bij vrienden terecht of zo?
:11:45
Zodat zij ook in de problemen komen?
:11:51
- Burger Asanova...
- Irina.
:11:56
Je hebt me uitgekleed.