:17:01
Pomidory, rozumie?
:17:03
Ludzie tańczą...
:17:04
jest muzyka, jest pomidor!
:17:10
Ludzie są ludzie, dobrze?
:17:16
Dziękuję. Bardzo mi pan pomógł.
:17:24
Dokąd to?
:17:28
Nie zaczekasz na zupę?
:17:30
- Przecież mówiłem, że...
- Wiem, ale znam mojego tatę.
:17:35
Kiedy tu przyjechał,
też był bez grosza przy duszy.
:17:39
Na pewno
przygotowuje talerze do zupy.
:17:42
Serio? Z zupą w środku?
:17:45
Dość obijania. Miałam dziś
egzamin i jestem spóźniona.
:17:49
Słyszałem, że zdałaś.
:17:52
Mam nadzieję. To egzamin
do szkoły projektowania mody.
:17:57
Poważnie?
My właśnie skończyliśmy studia.
:18:01
- Naprawdę?
- Tak.
:18:03
Jestem Jenny.
:18:04
A ja Kermit.
:18:06
Cześć, Kermit. Miło mi.
:18:08
Jestem żabą.
:18:16
Słuchajcie. Może już pora,
byśmy radzili sobie sami?
:18:21
Jak to, sami?
Nie będziemy sobie pomagać?
:18:24
Żaba ma rację.
Za bardzo od niego zależymy.
:18:28
Czuje się za nas odpowiedzialny.
:18:30
Bez nas byłoby mu łatwiej.
:18:33
Nie mogłabym opuścić Kermita.
:18:40
Przepraszam za ten wybuch.
:18:42
Ale wiecie co?
Pete gotuje nam właśnie zupę.
:18:51
Stało się coś?
:18:53
Nie, nic...
:18:55
Zaproponowano nam pracę.
Prawda?