:12:16
Πώς το ξέρεις;
:12:22
Απλά το ξέρω.
:12:25
- Σε θυμάμαι απ` το σχολείο.
- Είσαι τελειόφοιτη;
:12:29
Ναι.
:12:30
- Πώς πάνε τα πράγματα εκεί;
- Απαίσια.
:12:32
- Δεν ξέρω. Βαρετά.
- Σάμπως είναι νέο αυτό;
:12:35
Και τι κάνεις τώρα λοιπόν;
:12:37
'Ηρθα απ` το κολέγιο.
Ο πατέρας μου είναι στο νοσοκομείο.
:12:40
- 'Ασχημο αυτό.
- Ναι.
:12:42
Τι ξέρεις για το αυτί;
:12:44
- Δεν είπε ο μπαμπάς να το ξεχάσεις;
- Εσύ το ανέφερες πρώτη.
:12:48
Ξέρεις τίποτα;
:12:49
'Οχι πολλά. Ακούω διάφορα
από δω κι από κει.
:12:53
Ναι;
:12:55
- Το δωμάτιο είναι πάνω απ` το γραφείο.
- Το γραφείο του πατέρα σου;
:12:59
- 'Ετσι άκουσα κάτι για το αυτί.
- Και;
:13:02
Πρόκειται για κανα-δυο
μπερδεμένες υποθέσεις.
:13:07
Αλλά αναφέρουν συνέχεια
μια τραγουδίστρια.
:13:10
Μένει σ` ένα διαμέρισμα
κοντά στο σπίτι σου.
:13:13
Κοντά στο χωράφι που βρήκες το αυτί.
:13:15
Δεν είναι παράξενος ο κόσμος;
:13:19
- Ναι.
- Πού είναι αυτό το διαμέρισμα;
:13:21
Τρομερό, αλλά είναι εδώ κοντά.
:13:24
Την παρακολουθούσαν,
:13:26
αλλά δεν ξέρω τι βρήκαν γιατί
δεν είναι υπόθεση του μπαμπά.
:13:31
Φαντάζ ομαι θα πρέπει
να γυρίσεις νωρίς σπίτι.
:13:34
'Οχι απαραίτητα. Γιατί;
:13:36
Να...
:13:38
- Θέλεις να δεις το διαμέρισμα.
- Ναι.
:13:41
- 'Ελα, θα στο δείξω.
- Εντάξει.
:13:46
Γεια σου, μωρό μου.
:13:51
Αυτή εκεί είναι η πολυκατοικία της.
:13:54
Μένει στον έβδομο όροφο.