Blue Velvet
Önceki.
göster.
yer.
sonraki.

:13:01
- Babam hastanede
- Üzüldüm

:13:03
Bu kulak hakkýnda ne biliyorsun?
:13:07
Babam sana bu konuda
konuþma demedi mi?

:13:09
Ben mi? Konuþan sensin.
Sen birþeyler mi biliyorsun ?

:13:12
Birkaç konuþma kýrýntýsý
benim duyduklarým

:13:16
Yani ?
:13:18
Benim odam babamýn ofisinin
tam üstünde

:13:20
Babanýn ofisinin üstünde mi ?
:13:23
- Birkaç laf duydum kulak filan üstüne
- Eee ?

:13:26
Daha önce iki soruþturmaya
bulaþmýþtým

:13:30
Ama, en çok bir þarkýcý
kadýnýn adýný duyuyorum

:13:33
Sana yakýn bir evde oturuyor
bu kadýn

:13:37
Ve bu ev de kulaðý bulduðun
yere çok yakýn

:13:39
- Hayat garipliklerle dolu, deðil mi ?
- Evet

:13:43
- Kadýnýn evini biliyor musun sen ?
- Buraya yakýn bir yer

:13:46
Dananýn kuyruðunun koptuðu yer orasý
iþte. Ýki aydýr izleniyor...

:13:50
Ama ne bulduklarýný bilmiyorum.
Babam artýk o iþe bakmýyor.

:13:56
Heralde birazdan evine
dönersin, ha ?

:13:59
Hayýr. Neden ki ?
:14:01
Neyse, þey--
:14:03
- Kadýnýn oturduðu yeri görmek ister misin ?
- Evet.

:14:06
- Gel o zaman. Sana gösterecem.
- Tamam.

:14:11
Hey, tatlým. Hey, tatlým !
:14:17
Ýþte þu bina.
:14:20
7. katta oturuyor.
:14:29
Gel hadi !
:14:40
"Lincoln Sokaðý"
:14:45
Ne yapacaksýn þimdi burda,
niye geldin ?

:14:50
Babama dükkanda yardým edeceðim
:14:52
Ne zaman çalýþacaðýma ben kendim
karar veriyorum, çok iyi oluyor bu.

:14:58
Burda oturan birisini daha
tanýyordum ben.


Önceki.
sonraki.