:40:13
Szukałam cię.
:40:15
Przepraszam. Jestem zmieszany.
:40:18
Nie wiem, jak zareagować.
:40:20
Kocham cię.
:40:22
- Nie mów tych słów.
- Przepraszam. Wiem, że to straszne.
:40:26
- Znasz sytuację.
- Wiem. Rozumiem.
:40:29
- Co mogę powiedzieć?
- Hanna i ja jesteśmy u końca drogi.
:40:32
Nic takiego nie mówiła.
Powiedziałaby mi.
:40:35
To smutne. Szaleje za mną,
ale ja się odkochałem.
:40:41
- Mam nadzieję, że to nie przeze mnie?
- Nie. Cóż, tak. Kocham cię.
:40:45
- Nie mogę być przyczyną...
- Nasze rozstanie jest nieuniknione.
:40:49
- Dlaczego?
- Jest milion powodów.
:40:51
Ale nie przeze mnie?
:40:53
Nie, podążaliśmy w różnych kierunkach.
:40:55
- Biedna Hanna.
- A ty?
:40:57
Czy dzielisz moje uczucia,
czy to tylko żenujące dla ciebie?
:41:01
- Nic nie mogę powiedzieć. - Bądź
szczera. Nie chcę, byś czuła się źle.
:41:05
Czuję coś do ciebie,
ale nie każ mi mówić nic więcej.
:41:09
To wystarczy. Reszta należy do mnie.
Wszystko załatwię.
:41:14
Ale nie w moim imieniu.
Jesteśmy sobie z Hanną bliskie.
:41:18
- Ale zależy ci na mnie.
- Elliot, nie mogę się na to zdobyć.
:41:22
Czuję się winna,
nawet rozmawiając z tobą.
:41:25
Czujesz się winna, bo czujesz to samo.
:41:28
Muszę już iść.
Idę na czyszczenie zębów.
:41:32
Dostałem odpowiedź.
:41:36
Jestem w siódmym niebie.
:41:55
Cześć. Jak się czuje?
:41:57
Jest w kuchni. To, co zwykle.