:23:01
Uw vrouw heeft haar geheugen verloren.
:23:04
Ik kan niet geloven
dat ze d'r eigen man niet kent.
:23:09
Deze primitieveling is mijn man niet.
:23:12
Annie, toe nou.
:23:14
- Annie.
- Dat klopt.
:23:17
- Zo heet ik niet.
- Dit is belachelijk. Schat, ga zitten.
:23:22
Alles komt wel weer goed.
Ik ben echt je man.
:23:27
Ik heet Dean Proffitt.
We zijn al dertien jaar getrouwd.
:23:32
Ik geef toe dat ik het
een en ander vergeten ben.
:23:37
Maar ik voel tot in het puntje
van mijn ziel dat ik jou niet ken.
:23:41
Hij zou me toch op zijn minst
bekend voorkomen ?
:23:44
- Dat weten we niet.
- Misschien komt dit je bekend voor.
:23:53
Dit gaat te ver. Jullie kunnen hem
wel van de straat geplukt hebben.
:23:57
Hij is dol op je
en 't is 'n aardige vent.
:23:59
- Leuk om te zien.
- Schoon.
:24:02
- Hoe heet ik voluit ?
- Maak 't nou.
:24:04
- Nou ?
- Mrs. Annie Proffitt.
:24:06
- En wat is mijn meisjesnaam ?
- Annie Goolihy.
:24:11
Annie Goolihy ?
:24:13
Waar kom ik in godsnaam vandaan ?
:24:16
Je komt uit Goober, in Idaho.
Waar nu kernafval wordt opgeslagen.
:24:20
- Waar heb ik je ontmoet ?
- In die donuttent.
:24:23
Toen je bij de marine zat,
ging je daar elke avond heen.
:24:26
Ik heb in het leger gezeten ?
:24:29
Ik heb al je ansichtkaarten
uit Okinawa nog.
:24:31
Bij de marine ?
:24:34
Toe nou, schat.
Dat weet je toch nog wel ?
:24:38
Ik weet van niks. Dit zegt me
allemaal niets en jou ken ik ook niet.
:24:42
Bewijs het maar.
:24:45
Kijk niet zo naar me.
:24:48
Eet je damstenen nou maar.
:24:50
Als 't aan ons lag, kreeg je haar
zo mee. Maar ze heeft gelijk.
:24:55
- Ik heb bewijs nodig.
- Oké, daar kan ik inkomen.