1:29:01
a ty równocześnie
całujesz mnie w drugi policzek.
1:29:05
Teraz można powiedzieć,
że się ucałowaliśmy.
1:29:07
Mówię oczywiście
o przyjacielskich pocałunkach,
1:29:11
ojcowskich.
1:29:14
Uciekaj już.
1:29:16
Nauczyłem cię w końcu czegoś.
1:29:25
/"Wróciłam do sędziego,
/stawiając czoła niebezpieczeństwom. "
1:29:28
/"Przygotowana. "
1:29:29
/"Przeczytałam znowu markiza.
/Sama.
1:29:32
/Na głos w sypialni. "
1:29:34
/"Wypróbowałam nawet kilka stron na Philippie.
/ Podobało mu się. "
1:29:39
/"Zawsze słyszał,
/że Sade jest nudny. "
1:29:42
/"Nie zmienił zdania. "
1:29:44
/"Philippe ma nieprzeciętny umysł. "
1:29:49
Drogie dziecko, pogawędźmy trochę,
żeby się lepiej poznać.
1:29:53
/"Pogawędka. Urocze słówko, mające mnie skłonić,
/bym wybaczyła różne rzeczy. "
1:29:57
/"Z ochotą rzekłam. . . "
1:29:58
Pogawędźmy. . .
1:29:59
/"Gawędziliśmy. "
1:30:01
/"Miałam nadzieję,
/ że powściągliwość naszej rozmowy
1:30:03
/skłoni sędziego
/do bardziej statecznej lektury. "
1:30:06
Chyba już czas
zacząć naszą lekturę.
1:30:11
Przepraszam na chwilę, drogie dziecko.
1:30:36
Panowie. . .
1:30:37
. . . moja lektorka.
1:30:40
Moja droga Marie,
pozwoliłem sobie
1:30:43
zaprosić dwóch starych znajomych. . .
1:30:45
Rzeczywiście,
dwóch starych znajomych. . .
1:30:47
Przedstawiamy sobą, każdy na swój sposób,
to, czego ludzie słuchają w naszym mieście.
1:30:54
Czemu nie mielibyśmy tym razem
wsłuchać się w pani talent?