1:35:03
To musi być żart!
1:35:06
Nie mam zamiaru karać cię.
1:35:08
Nie powiem ani słowa.
1:35:10
Ty mnie nie obchodzisz.
1:35:13
Wszystko, co chcę wiedzieć,
to - co się z nią stało.
1:35:16
Panie Hofman, rozumiem.
1:35:18
Postawiłem się
w twojej sytuacji.
1:35:20
W rzeczy samej, wierzę,
że nie chcesz mnie karać.
1:35:24
Ale nie jestem taki pewny,
że powinienem. Zrozumiane?
1:35:28
Wierzę ci, ale muszę
udawać, że nie wierzę.
1:35:34
Więc, pij.
1:35:37
Naprawdę - to
jedyna możliwość.
1:35:42
Co w tym jest?
1:35:44
Już ci powiedziałem: tabletki
nasenne rozpuszczone w kawie.
1:35:58
Kluczyki. Chciałbym na
nie popatrzeć raz jeszcze.
1:36:09
Panie Hofman,
zrozum raz na zawsze:
1:36:16
Po co ci one?
1:36:19
Jesteś bezsilny.
1:36:20
Blefujesz!
1:36:22
Załóżmy, że masz rację.
Możesz zupełnie być tego pewien?
1:36:27
Na tym polega twój problem.
1:36:31
Musisz brać pod uwagę to,
że nie ma dowodów przeciw mnie.
1:36:36
To zniweczy wszystkie
twoje szanse.
1:36:38
Panie Hofman, analizowałem co
chodziło ci po głowie przez te trzy lata.
1:36:42
Możesz odejść. Nawet
iść z kluczykami na policję.
1:36:45
Ale w takim układzie, nigdy nie
dowiesz się, co stało się pani Saskia'i.
1:36:51
Druga ewentualność: pij...
a wszystkiego się dowiesz.
1:36:56
W mniej niż godzinę,
daję ci gwarancję.