:52:02
Ég veit.
:52:04
Hver varst þú?
:52:06
Ég? Ég var enginn sérstakur.
:52:08
Við erum öll sérstök.
:52:10
Ég meina ég var ekki Kleópatra eða Hannibal
eða einhver stórkostlegur eða frægur.
:52:15
Ég veit þú varst ekki Kleópatra.
:52:18
Ég var hún!
:52:22
Ég vil ekki hafa hann hérna!
:52:24
Mamma, það er ekkert vit í þér.
Af hverju þarf hann allt í einu að fara?
:52:28
Ég hef mínar ástæður. Samræðum lokið.
:52:31
Hvað meinarðu, "samræðum lokið"?
Hvað hefur hann gert?
:52:34
Hann er skrítinn.
:52:36
Mamma það er enginn glæpur að vera skrítinn.
:52:39
Ef það væri svo værir þú í lífstíðarfangelsi!
:52:41
Miranda, við vitum ekkert um hann.
Hann er flækingur af götunni.
:52:45
- Hann gæti verið...
- Útskrifaður frá Yale!
:52:48
Enn einu sinni er ég hrifin af einhverjum
sem þú samþykkir ekki,
:52:52
út af einkennilegum og óútskýranlegum ástæðum.
:52:54
þannig að þú skipar honum að fara eins og
einhverjum latín-amerískum hershöfðingja.
:52:58
Hvar er mitt líf í öllu þessu?
:53:00
Ég er leið á að reyna að finna einhvern sem
á að vera "Herra Réttur"! Hann er ekki pabbi.
:53:07
Enginn er það.
:53:09
Hann fer og það eru lokaorðin.
þú ferð beint niður núna og segir honum það!
:53:14
Segð þú honum það.
:53:15
Allt í lagi...
:53:18
Ég geri það!
:53:32
- Alex!
- Mamma...
:53:37
þú lítur stórkostlega út í
smókingnum hans pabba.
:53:46
Ég næ í bílinn, mamma.