:29:05
Laat ik er maar gauw heengaan.
- Dag.
:29:09
Toe nou...
- Wees niet zo gehaast, 's morgens.
:29:14
Ik eet toch te veel. En het klonk
alsof het dringend was.
:29:19
Het zal 's niet zo zijn.
Doe haar de groeten.
:29:28
De koffie wordt oud.
:29:41
Dus je leeft nog wel ?
:29:44
Ik wou dat je er was als hij komt,
dan kan je het zelf horen.
:29:48
Wat is er dan ?
- Hij besteelt me.
:29:52
Hoke ? Weet je dat zeker ?
- Ik klets niet, ik kan het bewijzen.
:29:59
Dit lag in de vuilnisbak, onder
de koffiedik.
:30:03
Heeft hij een blik zalm gestolen ?
- Dat zie je toch ?
:30:06
Ik wist dat er iets was. Ze stelen
allemaal. Dus ben ik gaan tellen.
:30:14
Eerst het zilver, toen de linnen
tafellakens, en toen de voorraden.
:30:20
En het eerste wat ik zag was een
lege plek...
:30:24
achter de limabonen.
Ik wist het meteen.
:30:30
Acht blikken zalm, ik had er negen.
Drie voor een dollar.
:30:34
Ik mis m'n ontbijt en kom te laat op
de bank voor 'n blik zalm van 33 cent.
:30:41
Wil je 33 cent ? Een dollar, 10 dollar ?
Koop maar een hele kast vol zalm.
:30:47
Sta niet met geld voor m'n neus
te wapperen.
:30:51
Ik wil geen geld, ik wil m'n spullen.
:30:53
Een blik zalm ?
- Het was van mij.
:30:57
Hij krijgt elke dag genoeg te eten, en
ik vertel altijd precies wat het is.