1:20:01
Dus jullie moeten toch nog verkopen.
1:20:04
't Spijt me, Ray. We hebben geen keus.
1:20:10
De mensen zullen komen, Ray.
1:20:16
Ze zullen naar Iowa komen
om redenen die ze niet kunnen bevatten.
1:20:20
Ze zullen je oprit opdraaien
zonder zeker te weten waarom.
1:20:24
Ze zullen aan je deur komen
als onschuldige kinderen...
1:20:28
die verlangen naar het verleden.
1:20:30
"Natuurlijk mogen jullie rondkijken",
zul je zeggen.
1:20:35
"Voor maar $ 20 per persoon."
1:20:37
Ze zullen het geld zonder meer betalen.
1:20:40
Want ze hebben het geld
en ze willen de rust.
1:20:43
Ray ! Teken nu maar.
1:20:46
Dan lopen ze naar de tribune...
1:20:50
en gaan in hun hemdsmouwen zitten
voor een perfecte middag.
1:20:56
Ze zullen ontdekken dat ze plaatsen
hebben langs een van de baselijnen...
1:21:02
waar ze ook als kind zaten
en hun helden aanmoedigden...
1:21:07
en ze zullen naar de wedstrijd kijken...
1:21:09
en het zal zijn alsof
ze zijn ondergedompeld in betoverd water.
1:21:13
De herinneringen zullen zo sterk zijn...
1:21:15
dat ze ze van hun gezichten
af zullen moeten vegen.
1:21:18
Wanneer de bank morgen opengaat,
zullen ze executeren.
1:21:23
De mensen zullen komen, Ray.
1:21:24
Je bent blut, Ray.
Je verkoopt nu, of je verliest alles.
1:21:29
De rode draad door alle jaren
is honkbal geweest, Ray.
1:21:34
Amerika is voortgedenderd
als een leger van stoomwalsen.
1:21:37
Het werd uitgewist als een schoolbord,
herbouwd en weer uitgewist.
1:21:43
Maar honkbal bleef belangrijk.
1:21:47
Dit veld, dit spel.
1:21:51
Het is een deel van ons verleden.
1:21:53
Het herinnert ons
aan alles wat ooit goed was...
1:21:58
en dat zou 't weer kunnen zijn.