1:16:05
De koning is maar een mens als ik.
Viooltjes ruiken voor hem net zo.
1:16:11
Ontneem hem zijn tooi,
en in zijn naaktheid is hij een mens.
1:16:16
Als hij grond ziet voor vrees,
is zijn vrees zoals de onze.
1:16:22
Hij mag zich zo moedig tonen
als hij wil...
1:16:25
...maar vannacht moet hij zich
tot z'n hals in de Theems wensen.
1:16:30
lk wou dat hij daar stond,
en ik naast hem...
1:16:34
...zolang we hier maar weg waren.
1:16:38
lk geloof niet dat hij zich
ergens anders wenst.
1:16:41
Dan wou ik dat hij hier alleen was.
1:16:46
lk zou nergens zo gelaten sterven
als in het gezelschap van de koning.
1:16:51
Want zijn zaak is rechtvaardig
en zijn strijd eervol.
1:16:55
Dat is meer dan wij weten.
-En meer dan we mogen vragen.
1:17:00
Want wij zijn z'n onderdanen.
1:17:03
Al is zijn zaak slecht, dan nog
zijn wij van alle schuld ontslagen.
1:17:11
Maar als zijn zaak slecht is, zal
de koning rekenschap moeten geven...
1:17:17
...als al die afgehakte benen,
armen en hoofden...
1:17:22
...zich bij het Laatste Oordeel
samenvoegen en roepen:
1:17:26
Wij zijn daar gestorven.
1:17:29
Sommigen vloeken,
roepen om een dokter...
1:17:34
...sommigen jammeren om hun vrouw,
anderen om hun schulden...
1:17:40
...sommigen om hun onverzorgde
kinderen.
1:17:48
lk vrees dat weinigen goed sterven
in een veldslag.
1:17:53
Hoe kunnen ze in het reine komen
als bloed hun enige gedachte is?