:32:01
Het is alsof het gister gebeurde.
:32:03
Niemand herinnert zich iets meer
van toen er twee waren.
:32:08
Het is mijn eerste herinnering.
:32:10
Ik kan de wieg nog steeds voor
me zien, duidelijk als de dag.
:32:14
Ik kan nog steeds het gevoel
voelen van het wakker worden.
:32:17
Slaperig, vredig, veilig.
En toen, daar was het.
:32:20
Waarschijnlijk gewoon een langpoot.
:32:22
Het leek enorm.
:32:24
Het kwam meedogenloos...
:32:26
door de tralies van de
wieg kruipen.
:32:29
En toen het mijn blote benen raakte...
- Je droeg alleen een luier.
:32:32
Al mijn ledematen bevroren,
gewoon bevroren.
:32:35
Je was half in slaap.
:32:37
Ik was verstijfd.
Ik word nog steeds verstijfd.
:32:39
Probeer gewoon te begrijpen
hoe ik me voel.
:32:42
Ik was niet in staat het te stoppen
met het kruipen op mijn huid.
:32:47
Ik kan nog steeds zijn
harige kleine poten voelen.
:32:51
En toen, op mijn gezicht.
:32:55
Het is gewoon het gevoel
van totale machteloosheid...
:32:57
van het onderzocht worden
door een buitenaards ding.
:33:04
Kan je het me kwalijk nemen
dat ik een spinnenfobie heb?
:33:08
Arachnophobie.
:33:10
Wat jij wilt.
:33:17
Zie je het daar?
Achter de ladder.
:33:28
Indrukwekkend, he?
:33:50
Therapie, toch?
:33:51
Juist.
:33:55
Ja.