:23:04
Πόσους ανακαλύψατε εκεί;
:23:08
Πέντε, και πιστεύω
ότι υπάρχουν περισσότεροι.
:23:13
Πώς είναι;
:23:16
"Όπως τους είχατε περιγράψει:
"Ανυπόστατοι σαν φαντάσματα".
:23:21
Μόνο που τότε πρέπει
να ήταν παιδιά.
:23:27
Ναι, παιδιά που κοιμόνταν.
:23:34
Τα περισσότερα πέθαναν κατά
την κρίσιμη φάση της ασθένειας.
:23:39
Εκείνοι που επιβίωσαν...
που ξύπνησαν...
:23:43
...φαίνονταν καλά, σαν
να μην είχε συμβεί τίποτα.
:23:46
Δεν είχαμε καταλάβει πόση ζημιά
είχε κάνει στον εγκέφαλο.
:23:53
Πέρασαν χρόνια...
Πέντε, δέκα, δεκαπέντε...
:23:58
...πριν αρχίσουν να εμφανίζονται
τα νευρολογικά συμπτώματα.
:24:03
"Όμως, εμφανίστηκαν.
:24:07
"Άρχισα να τα βλέπω
στις αρχές του 1930.
:24:12
Νέοι έφερναν τους γονείς τους.
:24:15
Οι γονείς έφερναν τα παιδιά τους.
:24:19
Δεν μπορούσαν πλέον
να ντυθούν, ούτε να τραφούν.
:24:24
Δεν μπορούσαν να μιλήσουν
στις περισσότερες περιπτώσεις.
:24:28
Οικογένειες τρελάθηκαν.
:24:31
"Άνθρωποι φυσιολογικοί...
:24:33
τώρα βρίσκονταν...
:24:36
...κάπου αλλού.
:24:39
Πώς είναι να βρίσκεσαι
στη θέση τους; Τι σκέφτονται;
:24:45
Δεν σκέφτονται.
:24:48
Ο ιός δεν λυπήθηκε τις ανώτερες
λειτουργίες του εγκεφάλου.
:24:53
-Είμαστε βέβαιοι γι' αυτό;
-Ναι.
:24:56
-Γιατί;
-Το αντίθετο είναι αδιανόητο!