Flatliners
prev.
play.
mark.
next.

1:26:05
Υπήρχε μια πόρτα στο χωλ μας και
δεν έπρεπε να μπαίνω εκεί μέσα ...

1:26:10
Τα παιδιά πάντα νιώθουν υπεύθυνα.
Δεν έφταιγες εσύ.

1:26:15
Όπως είπες. Αυτοί που πληγώσαμε
ζητάνε εκδίκηση.

1:26:21
Δεν ξέρω αν σε βοηθάει αυτό,
αλλά το ότι πήγα να δω τη Γουίνι ...

1:26:25
Δεν μπορώ να το εξηγήσω, αλλά
έφυγε ένα βάρος από πάνω μου ...

1:26:35
Η Γουίνι είναι ζωντανή.
Ο πατέρας μου είναι νεκρός.

1:26:38
Ο πατέρας σου
είναι σε ένα ωραίο μέρος.

1:26:43
Θέλει να τον ξεπεράσεις.
1:26:48
Τότε γιατί γύρισε;
1:27:05
Εδώ.
1:27:07
- Πού στο διάολο είμαστε;
- Πρέπει να σε πάμε στο νοσοκομείο.

1:27:17
Ελάτε, κόβεις δρόμο από 'δω.
Απορώ πώς τα θυμάμαι όλα αυτά.

1:27:26
- Η γειτονιά έχει τα χάλια της.
- Δώσε μου τα κλειδιά!

1:27:32
Αν πάτας τη χαραμάδα
σπάει την πλάτη της η μάνα ...

1:27:39
Ο τελευταίος είναι χαζός!
1:27:46
Ελάτε, παιδιά,
η σωτηρία είναι μπροστά μας.


prev.
next.