:18:02
και στη νεκρική απεραντοσύνη
του νυχτιού αντίκρισαν αυτό:
:18:06
Μια μορφή, ίδιος ο πατέρας σου,
μπρος τους εμφανίστηκε.
:18:10
Τρεις φορές πέρασε μπροστά
στα έκπληκτά τους μάτια.
:18:13
Μα καθηλωμένοι ήταν από φόβο
και να μιλήσουν δεν τόλμησαν.
:18:18
Μου το είπαν και μαζί τους
έμεινα στη φρουρά την 3η νύχτα.
:18:23
Εκεί, όπως μου το είχαν πει,
την ίδια ώρα ακριβώς...
:18:28
τα λόγια τους επαληθεύτηκαν.
Εμφανίζεται το φάντασμα.
:18:34
Γνώριζα τον πατέρα σου,
σαν τις παλάμες των χεριών μου.
:18:38
-Πού συνέβη αυτό;
-Στις επάλξεις, όπου φυλούσαμε.
:18:42
-Δεν του μιλήσατε;
-Ναι, μα απάντηση δεν πήρα.
:18:46
Αν και, προς στιγμήν,
το κεφάλι ανασήκωσε...
:18:50
και κίνηση έκανε,
θαρρείς κι ήθελε να μιλήσει.
:18:54
Τότε όμως, το λάλημα
το πετεινού ακούστηκε...
:18:57
και στο άκουσμά του,
από μπροστά μας εξαφανίστηκε.
:19:03
Παράξενο πολύ...
:19:06
Με τη ζωή μου εγγυώμαι,
πρίγκιπα, πως αλήθεια είναι.
:19:09
Ναι, μα ανησυχώ...
Ποιος έχει σκοπιά το βράδυ;
:19:13
-'Ητανε σκυθρωπός;
-Πιότερο θυμό είχε, παρά λύπη.
:19:16
-Σε κοίταξε καθόλου;
-Συνέχεια με κοίταζε.
:19:20
-Μακάρι εκεί να ήμουν.
-Θα 'χες εκπλαγεί πολύ.
:19:24
Θα 'ρθω μαζί στη σκοπιά απόψε.
'Ισως εμφανιστεί...
:19:28
Δεν το αποκλείω...
:19:37
'Οπως ως τώρα ήταν μυστικό,
μυστικό ας παραμείνει.
:19:41
Η επιθυμία σας,
υποχρέωσή μας.
:19:44
Κι εγώ σας αγαπώ,
με την ίδια θέρμη... Στο καλό.
:19:50
Το φάντασμα του πατέρα μου;
Κάτι δεν πάει καλά...
:19:56
Κάποια κατεργαριά...
Μακάρι να 'χε νυχτώσει!