Hamlet
prev.
play.
mark.
next.

:26:11
Το πνεύμα είμαι
του πατέρα σου...

:26:15
καταδικασμένο,
τη νύχτα να βγαίνω...

:26:20
και τη μέρα,
σε φλόγες να βασανίζομαι.

:26:26
Μα τα μυστικά της φυλακής μου
απαγορεύεται να σου τα πω...

:26:31
Και μία λέξη μπορεί την
ψυχή σου αιώνια να βασανίζει.

:26:39
'Ακουσε... άκουσε...
:26:47
Αν αληθινά, κάποτε
τον πατέρα σου αγάπησες...

:26:51
να εκδικηθείς τη δόλια και
εντελώς αφύσικη δολοφονία του.

:26:57
Δολοφονία, πιο στυγνή...
:27:00
πιο απάνθρωπη
κι αφύσικη που έγινε ποτέ.

:27:08
Ανακοίνωσαν, πως ενώ στον κήπο
κοιμόμουν, ένα φίδι με δάγκωσε.

:27:13
Μάθε, όμως, νέε ευγενικέ...
:27:16
πως το φίδι που τον πατέρα σου
σκότωσε, το στέμμα του φοράει.

:27:22
Το 'χα μαντέψει!
Ο θείος μου;

:27:27
Αυτός ο μοιχός. Το κτήνος αυτό
με δώρα προδοτικά και μάγια...

:27:34
σε αισχρή συμβίωση παρέσυρε τη
φαινομενικά αγνή Βασίλισσά μου.

:27:49
Σαν να νιώθω
το πρωινό αγέρι.

:27:54
Ας βιαστώ... Καθώς στον
κήπο μου κοιμόμουν...


prev.
next.