:30:03
Να με θυμάσαι.
:30:20
Να σε θυμάμαι;
:30:25
Πάντα, πνεύμα δύστυχο...
:30:29
όσο η μνήμη θα υπάρχει
σε τούτο το κρανίο.
:30:38
Από τη μνήμη μου κάθε
κοινό κι ανούσιο θα σβήσω...
:30:45
και στο μυαλό μου, μόνο
το πρόσταγμά σου θα ζει!
:30:54
Ναι, μα τους ουρανούς!
:31:10
Ω, πανάθλια εσύ γυναίκα!
:31:16
Κακούργε χαμογελαστέ!
Κακούργε καταραμένε!
:31:23
Πρέπει να το γράψω!
:31:27
Μπορεί να 'ναι κανείς
όλο χαμόγελο...
:31:32
κι όμως,
κακούργος να 'ναι!
:31:43
'Ωστε εδώ είσαι,
Θείε μου...
:31:49
Το σύνθημά μου
πια... θα είναι:
:31:54
'''Εχε γεια... 'Εχε γεια...''
''Να με θυμάσαι!''