Hamlet
prev.
play.
mark.
next.

:39:00
Να μην μακρηγορώ, αυτός
σε θλίψη έπεσε και σε νηστεία.

:39:04
Τελικά τρελάθηκε. Ο νους του
παραπαίει και τον θρηνούμε.

:39:13
Υπήρξε ποτέ συμβάν, που η δική
μου κρίση λανθασμένη βγήκε;

:39:20
Αν είναι αλλιώς, να κόψεις
τούτο το κεφάλι από δω.

:39:26
Πώς θα το εξακριβώσουμε;
:39:29
Είναι φορές, που ώρες ολόκλη-
ρες εδώ ο 'Αμλετ τριγυρνάει.

:39:33
Τότε, την κόρη μου
του στέλνω...

:39:36
κι εμείς, κρυμμένοι,
θα δούμε τη συνάντησή τους.

:39:39
Αν δεν την αγαπά και
τα λογικά του δεν έχει χάσει...

:39:43
το αξίωμα που
έχω αφαιρέστε μου.

:39:46
Μα να, ο δύστυχος θλιμμένος
φτάνει διαβάζοντας...

:39:52
Πάω να τον βρω...
:39:57
Τι λες να φταίει;
:40:01
Σίγουρα, μία
είναι η αιτία:

:40:04
Ο θάνατος του πατέρα του φταίει
και ο βιαστικός μας γάμος.

:40:29
-Με ξέρεις, άρχοντά μου;
-Πολύ καλά! Ψάρια πουλάς.

:40:35
'Οχι, άρχοντά μου.
:40:38
Δε θα πείραζε να 'σαι
ένας τίμιος άνθρωπος.

:40:42
Τίμιος στον καιρό μας, σημαίνει
να 'σαι ένας μέσα στις 1 0.000.

:40:46
Αφού κι ο ήλιος γεννάει
σκουλήκια σε ψοφίμια...

:40:51
'Εχεις μια κόρη;
:40:55
Μην την αφήνεις να βγει στον
ήλιο! Η σύλληψη είναι ευλογία.

:40:59
Αφού η κόρη σου μπορεί να
συλλάβει... Πρόσεχε, φίλε μου.


prev.
next.