Hamlet
prev.
play.
mark.
next.

:49:07
Γιατί, ποιος θα υπέμενε
του κόσμου τη σκαιότητα...

:49:11
του δυνατού την αδικία,
των αλαζόνων την ταπείνωση...

:49:16
την αγάπη χωρίς ανταπόκριση,
την έπαρση της εξουσίας...

:49:21
το φάντασμα των αξιών
στα μάτια των τιποτένιων...

:49:30
σαν μπορούσε
να λυτρωθεί για πάντα...

:49:37
μ' ένα μαχαίρι μόνο;
:49:46
Ποιος θα 'θελε να στενάζει, να
κοπιάζει στην πολύπαθη ζωή...

:49:55
αν δεν τον τρόμαζε αυτό,
που μετά τον θάνατο υπάρχει;

:50:01
Ο άγνωστος κείνος τόπος,
απ' όπου κανείς δε γύρισε...

:50:07
τη θέληση ταράζει...
:50:11
και καρτερικούς μας κάνει
στα βάσανα που γνωρίζουμε...

:50:15
παρά να πάμε σε άλλα,
που άγνωστα μας είναι.

:50:22
Γι' αυτό κι ο λογισμός
δειλούς όλους μας κάνει...

:50:28
χαλώντας την απόφαση μ' επί-
χρισμα χλομό του λογικού.

:50:37
Κι έτσι έργα τρανά, που για
αυτά γεννήθηκες, θρύβονται...

:50:48
και της πράξης
τ' όνομα το χάνουν.


prev.
next.