:11:00
Einfalt símtal.
:11:03
Daginn eftir heyrði hann orð Jüdýar
enn fyrir sér.
:11:06
"Ómerkilegur, aumur og lyginn. "
:11:08
Erum við tilbúin, Campbell?
-Ég er farin.
:11:11
Bíddu aðeins.
:11:14
Hvar er mamma þín?
:11:16
Hún situr á þrekhjólinu og grætur.
:11:21
Grætur á þrekhjölinu.
:11:24
Líkt og margir var Sherman hjálparvana
gagnvart konutárum.
:11:29
Hún kyssir mig ekki því ég er rennblaut.
:11:33
Kysstu móður þína, Campbell.
:11:52
Af hverju gat hann ekki bara sagt:
:11:54
"Jüdý, ég elska þig enn.
:11:56
Mér þykir enn vænt um döttur okkar,
heimili okkar og lífið.
:12:01
En ég er sjálfur Garpur.
:12:03
Ég á betra skilið. "
:12:14
Eins og fáeinir forréttindamenn
í kauphöllinni.
:12:17
Hve margir? Í hæsta lagi fjögur hundruð.
:12:20
Í augum þessara Garpa,
:12:23
og Sherman McCoy var einn afþeim,
:12:25
voru þeim engin takmörk sett.
:12:34
555-8771.
:12:38
Efþü leggur fyrir boð hringi ég í þig.
:12:42
Ég hef lengi reynt að ná í þig.
Hringdu á skrifstofuna.
:12:45
Gene er á línunni frá London.
:12:48
Förum, förum.
-Rólegur, Rawlie.
:12:50
Við megum ekki vera of æstir.
:12:53
Rólegir, svalir og skipulagðir.
:12:55
Missum ekki stjórnina
vegna nokkur hundruð miljóna.
:12:58
Þú hlýtur að vera gerður úr ís.