:57:05
o wat is het toch fijn
ooit een mens weer te zijn
:57:10
als Belle ons eindelijk bevrijdt
:57:13
dan zijn wij weer een mens
onze enige wens
:57:16
wat verlangen wij terug
naar die tijd
:57:20
't einde breekt aan
van ons trieste bestaan
:57:23
't wordt een leven
met meer kwaliteit
:57:26
geef een duw, even maar,
word verliefd op elkaar
:57:30
want dan worden wij snel
weer een mens
:57:35
Nooit trof een bitter lot twee
mensen zo als Julia en haar Romeo.
:57:43
Wil je dat nog eens voorlezen?
- Lees jij 't maar voor.
:57:52
Dat kan ik niet.
- Kun je niet lezen?
:57:55
Jawel. Een beetje.
:57:58
Maar het is zo lang geleden.
:58:01
Ik help je wel.
We beginnen hier.
:58:08
Twie?
- Twee.
:58:11
Dat wist ik. Twee families...
:58:14
dan dansen wij weer,
elke nacht, elke keer
:58:20
het doet er dan niet toe met wie
:58:24
wat is het toch fijn
een mens weer te zijn
:58:27
dans een wals van je één, twee, drie
:58:30
we beginnen opnieuw,
weer van voren af aan
:58:33
als herboren, het is net magie
:58:37
ik word nu weer mens
:58:40
dat was altijd m'n wens
:58:43
dan komt het moment
dat je een nieuw iemand bent
:58:48
en wij allen als
:58:51
mensen hier staan