:47:04
Ik liep verdoofd
door de straten...
:47:06
...als iemand met een
lichte hersenschudding.
:47:09
Ik wilde mezelfvernietigen...
:47:13
...maar een oude, wijze homo...
:47:16
...die we Bobo noemden...
:47:20
...leerde me dat ik de taak had...
:47:22
...om mijn last met trots te dragen
zodat iedereen het kon zien.
:47:27
Het liep slecht met Bobo af.
:47:31
Hij reed in de Duc's
Hispano-Suiza...
:47:36
...toen zijn aambeien
uit de auto spatten...
:47:39
...en tussen het achterwiel
draaiden.
:47:41
Z'n ingewanden werden
er uitgerukt...
:47:44
...'n leeg omhulsel achterlatend
op de giraffehuiden-bekleding.
:47:53
Zelfs zijn ogen
en hersens...
:47:56
...werden er uitgerukt
met een slurpend geluid.
:48:01
De Duc zal dat geluid tot
in z'n graf nog horen.
:48:09
Je kunt wel 'n borrel gebruiken.
Bij mij thuis?
:48:21
Een borrel? Nee.
:48:26
Nee, ik moet naar huis.
:48:29
Ik moet, eh...
:48:31
...een rapport schrijven.
Neem me niet kwalijk.
:48:54
Ik zal nooit de afschuw
vergeten...
:48:56
...die de lymfe in mijn
klieren deed bevriezen...