:35:03
Dit is toch jouw bril?
- Ja. Nee. Ja. Nee.
:35:07
Dit is niet... Ook toevallig...
- Het is mijn bril.
:35:11
Dus hier had ik hem laten liggen.
Weet je nog dat jij dacht...
:35:17
dat je hem
bij m'n moeder had laten liggen.
:35:20
Die mousse ziet er heerlijk uit.
:35:22
Verheugt u zich op het snorkelen?
- Zeer.
:35:26
Het gekke is, hij lag onder m'n bed.
- Ik heb hem natuurlijk laten vallen...
:35:32
En onder het bed geschopt.
Doet ze altijd. Door het hele huis.
:35:36
Mousse?
:35:38
Die keer dat je mousse onder het bed
had geschopt. Pas na een half jaar...
:35:52
Sorry, het verkeer zat muurvast.
- Waar gaan we naartoe?
:35:56
Lk heb Helen Moss in het telefoonboek
gevonden. Als 'H. Moss'.
:36:01
Ze woont in Bank Street. We gaan
observeren. Ik heb eten meegenomen.
:36:13
Daar woont ze.
- Dan wachten we maar af.
:36:29
Hij was bang dat ze hem zou
kaalplukken als ze gingen scheiden.
:36:34
Of zij beheerde het familiekapitaal.
- Misschien hebben we het mis...
:36:39
en was het een natuurlijke dood.
:36:41
Misschien hebben wij 'n hyperactieve
fantasie en komen we actie te kort.
:36:47
Ik kom zeker iets te kort.
:36:49
Wat zijn dat?
- Donuts met smurrie. Wil je er een?
:36:53
Toe, je moet er even inkomen.
O god. Moet je kijken.
:36:59
Helen. Bukken.