1:18:00
Po tygodniu poprosili, żebym
był przy przesłuchaniach.
1:18:05
Kto prosił?
1:18:08
Miał mówić tylko to,
co on robił.
1:18:11
- Nie zgadzam się.
- Nie mamy czasu.
1:18:17
Mów.
1:18:24
Próbowałem uchronić więźniów
przed brutalnymi torturami...
1:18:28
przed trwałym okaleczeniem
i zmniejszyć ryzyko śmierci.
1:18:33
Dbałem o przyznanie im dostatecznej
racji jedzenia i wody...
1:18:39
co ograniczyłoby przypadki
śmierci głodowej.
1:18:42
- To jest wyliczanie zasług.
- Brzmi jak zeznanie oprawcy.
1:18:47
Przecież chcesz,
żeby spojrzeli prawdzie w oczy.
1:18:49
Mów o mnie!
1:18:51
Mów!
1:18:57
Chwileczkę.
1:19:01
Po trzech tygodniach zaczęła mi
się udzielać atmosfera przesłuchań.
1:19:07
Uległem wpływowi
otaczających mnie ludzi.
1:19:13
Straciłem poczucie tożsamości
i moralności.
1:19:17
Lubiłeś to robić.
1:19:19
Daj mu szansę.
1:19:23
W porządku. Mów dalej.
1:19:28
Chwileczkę.
1:19:33
Gdy po raz pierwszy zobaczyłem
Paulinę Lorcę, była w złym stanie.
1:19:38
Od 3 dni nic nie jadła.
1:19:41
Była przywiązana do stołu.
1:19:45
Miała posiniaczone plecy i uda
oraz poprzypalane piersi.
1:19:51
Jej klatkę piersiową i genitalia
poddano elektrowstrząsom.
1:19:58
Przekonałem ich, że umrze,
jeśli nie przestaną jej męczyć.