1:42:07
Πώς έκανες κάτι τέτοιο;
1:42:45
Μερικές φορές καμιά πέτρα
δεν είναι αρκετά βαριά.
1:42:50
Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί γύρισε,
όμως ούτε και μ'ένοιαζε.
1:42:55
Ήμασταν ξανά σαν τον παλιό καιρό.
Σαν τον Φίλιππο και τον Ναθαναήλ.
1:43:01
Κάθε μέρα της μάζευα λουλούδια
και τα'βαζα στο δωμάτιό της.
1:43:07
Κι εκείνη μου χάρισε
το πολυτιμότερο δώρο του κόσμου.
1:43:12
Είναι για τρέξιμο.
1:43:17
Μου'μαθε και να χορεύω.
1:43:30
Ήμασταν σαν μια οικογένεια,
η Τζένη κι εγώ.
1:43:37
Ήταν οι πιο ευτυχισμένες στιγμές
της ζωής μου.