:49:01
Dat ons leven iets betekent.
:49:04
Wij zijn geen dieren,
wij zijn mensen.
:49:08
Dat is onze gratie.
Dat is onze vergiffenis.
:49:15
Dat is onze vrijheid.
:49:17
Vrolijk Kerstfeest, iedereen.
:49:20
Nu wil ik een toast uitbrengen.
:49:23
Op al onze slachtoffers.
Dat ze in vrede mogen rusten.
:49:51
- Je gaat dus weg?
- Bij zonsopgang.
:49:55
- Hoe ver denk je te komen?
- lk zie wel.
:50:00
lk weet ook niet overal raad op,
maar hier heb je tenminste hulp.
:50:04
Je kan hier wat betekenen.
Je kan hier zelfs vrienden maken.
:50:09
Dat is voor de meesten
al heel wat waard.
:50:13
- lk wil hier niet leven.
- Wat is er met je gebeurd?
:50:19
ln de ogen van 'n ander zijn we
schuldig, en zeker in de onze.
:50:25
Maar uiteindelijk moet je jezelf
kunnen vergeven.
:50:29
Anders overleef je het niet.
:50:35
Veel succes, Mr. Robbins.