:27:16
Kijk eens wat mooi.
:27:25
Snel. Het gaat weg.
:27:50
Kijk, daar zit een konijn.
:27:54
Hallo daar, konijn.
:27:57
Hij is zo lief.
:28:01
Ik kwam hier al toen ik nog een tiener was.
:28:04
Het liet een grotere indruk op me na
dan de bezochte museums.
:28:08
Het is heel klein.
:28:10
Weet ik.
:28:11
We hadden met een oud mannetje gesproken.
Hij was de beheerder.
:28:15
Hij vertelde dat de meeste mensen
die hier zijn begraven
:28:17
waren aangespoeld aan de oever
van de Danube.
:28:21
Hoe oud zijn ze?
:28:23
Rond het begin van de eeuw. Het wordt
onbekende naam begrafenis genoemd
:28:27
omdat ze vaak niet wisten
wie deze mensen waren.
:28:30
Misschien een voornaam, dat was alles.
:28:32
Waarom spoelde al die lichamen aan?
:28:34
Ik denk dat sommige
van ongelukken op boten waren.
:28:38
Maar de meeste
sprongen in de rivier voor zelfmoord.
:28:43
Ik vond het idee van, onbekende mensen
verloren op aarde, altijd al erg mooi
:28:47
Toen ik klein was, dacht ik...
:28:49
als geen van je familie of vrienden
weten dat je dood bent
:28:52
dan is het net of je niet echt dood bent.
:28:54
Mensen kunnen het beste of het slechtste
voor je indenken.