1:00:00
Seni þiþman, kel, paralý, parasýz,
nasýl olursan ol seviyorum.
1:00:04
Umrumda deðil.
1:00:06
Ama normal bir adam
gibi yanýmda olmalýsýn.
1:00:09
Paylaþmak budur. Bu paylaþmak
deðil, kalýntýlarla yetinmek.
1:00:12
Ne yapmalýyým?
Eve gelip,
1:00:15
"Biliyor musun hayatým,
bugün bir eve girdim."
1:00:19
"Uyuþturucu müptelasý serserinin
teki bebeði çok aðlýyor diye,
1:00:23
"Onu fýrýnda kýzartmýþ."
"Hadi gel bunu paylaþalým."
1:00:26
"Paylaþalým ki bu iðrenç pisliði beraberce,
içimizden defedelim" mi diyeyim?
1:00:34
Böyle olur mu?
1:00:37
-Olmaz, peki neden?
-Çünkü sen rutin olaný seçiyorsun.
1:00:42
-Seviþiyoruz, konuþmak yok.
-Kýzgýnlýðýma tutunmam gerek.
1:00:47
Çünkü, o öfkeye ihtiyacým var.
Bu beni hep formda tutuyor.
1:00:52
Gerektiði zaman.
1:01:00
Benimle yaþamýyorsun.
1:01:05
Ölü insanlarýn arasýndasýn.
1:01:11
Kalýntýlarý gözden geçiriyorsun.
1:01:14
Ýpuçlarý arýyorsun.
1:01:17
Katilin izlerini araþtýrýyorsun.
1:01:20
Kurbanýnýn kokusunu alýp,
onun peþine düþüyorsun.
1:01:26
Sen ancak bunu yapabilirsin.
1:01:32
Gerisi geçerken
býraktýðýn pislikler.
1:01:39
Neden seni býrakamadýðýmý
anlamýyorum.