1:28:00
Ben de.
1:28:04
Yapmak istediðim de
söylenemez.
1:28:07
Katýlýyorum.
1:28:15
Devamlý ayný rüyayý
görüyorum.
1:28:19
Büyük bir þölen masasýnda oturuyorum. Üzerinde
çalýþtýðým bütün cinayetlerin kurbanlarý da orada.
1:28:26
Bana boþ göz
çukurlarýyla bakýyorlar.
1:28:30
Çünkü baþlarýndan vurulduklarý
için aðýr kanamalarý var.
1:28:35
O vücudu balon gibi þiþmiþ
olanlar da orada.
1:28:39
Çünkü onlarý öldürdükten
2 hafta sonra bulmuþtum.
1:28:43
Komþular kokudan
þikayetçi olmuþlardý.
1:28:46
Ýþte hepsi orada..
Karþýmda oturuyorlar.
1:28:51
Ne diyorlar?
1:28:54
-Hiçbir þey.
-Konuþmuyorlar mý?
1:28:59
Hayýr, söyleyecek
bir þeyleri yok.
1:29:02
Sadece birbirimize
bakýyoruz.
1:29:04
Orada oturup,
1:29:07
Bana bakýyorlar.
O kadar.
1:29:11
Benim de devamlý boðulduðum
bir kabusum var.
1:29:14
Uyanmam gerek,
yoksa boðulup öleceðim.
1:29:19
Bu ne anlama geliyor?
1:29:22
Yeterli zamaným var demek.
1:29:25
Ýstediklerini yapacak,
zamanýn mý var?
1:29:29
Evet, öyle.
1:29:32
-Ýstediklerini yapýyorsun.
-Daha deðil.
1:29:40
Bak, burada iki
dost gibi,
1:29:44
Oturmuþ konuþuyoruz. Sen yapman gerekeni
yap, ben de yapmam gerekeni yapayým.
1:29:51
Yüz yüzeyken söyleyeyim,
1:29:56
Seni vurmam gerekirse,
bu hiç hoþuma gitmez.