1:06:01
Δε θέλεις άλλο;
1:06:04
Δεν μπορώ να φάω άλλο.
1:06:06
Είναι αργά να τους δώσουμε
την ελευθερία τους.
1:06:10
Δεν είσαι
ό,τι λέει ο κόσμος.
1:06:13
Αλήθεια; Τι λένε ότι είμαι;
1:06:19
Ξέρεις...
1:06:21
Όχι, δεν ξέρω.
1:06:24
Ότι είσαι ο μοναδικός
δότης καρδιάς εν ζωή.
1:06:30
-Μάλιστα.
-Πώς είναι και το άλλο που λένε;
1:06:35
"Νομίζει ότι η ηθική
είναι πίνακας ζωγραφικής...
1:06:38
"...κι οι ενδοιασμοί
είναι λεφτά στα ρώσικα".
1:06:42
-Αστείο.
-Και το καλύτερο που λένε...
1:06:45
Εντάξει, κατάλαβα. Αρκετά.
1:06:52
Θυμάσαι το βροχερό απόγευμα
που περάσαμε μαζί;
1:06:57
Ο πατέρας είχε πάει τους δικούς
σου στην πόλη για μάθημα μουσικής.
1:07:05
-Πόσο ήταν τότε ο Ντέιβιντ;
-Δεν ξέρω, 14 ή 15.
1:07:08
-Θα 'ταν για το όμποε.
-Το όμποε;
1:07:11
Έγινε παρεξήγηση. Νόμισε
πως θα 'κανε μαθήματα όμποε.
1:07:19
-Ήταν βροχερό απόγευμα, ε;
-Με καταιγίδα.
1:07:25
Φοβόμουν. Ήρθα στο σπίτι σας
και προσπάθησα ν' ανάψω μια λάμπα.
1:07:29
Μα με χτύπησε το ρεύμα και νόμισα
πως με είχε χτυπήσει κεραυνός.
1:07:36
Έμεινες μαζί μου όλο τ' απόγευμα
μέχρι πού 'ρθε σπίτι ο πατέρας μου.
1:07:41
Δεν έκλαψες.
Ήσουν γενναίο παιδί.
1:07:44
Όχι. Εσένα σε φοβόμουν πιο πολύ
απ' την ηλεκτροπληξία. Όπως όλοι.
1:07:57
Γι' αυτό δεν παντρεύτηκες; Μάλλον
δεν πιστεύεις στην ιδέα του γάμου.