:10:01
Al voel ik me prima,
ik vond dat ik mijn zaken...
:10:05
op orde moest stellen."
:10:06
Hoe kan ze er zo luchtig over doen ?
:10:09
"Als jullie 't kluisje hebben geopend...
:10:12
vinden jullie deze brief ook wel.
:10:15
't Is moeilijk om dit aan m'n
kinderen te schrijven.
:10:18
Ik had het ook met me mee
het graf in kunnen nemen.
:10:22
Maar als je ouder wordt...
:10:24
verdwijnen je angsten.
:10:27
En het wordt steeds belangrijker...
:10:31
dat men je herkent in alles...
:10:33
wat je tijdens je korte
verblijf op aarde gedaan hebt.
:10:36
Ik vind het triest
dat je de aarde...
:10:39
moet verlaten zonder dat
degenen waar je het meeste van houdt...
:10:44
Het is makkelijk voor 'n moeder
om van haar kinderen te houden.
:10:48
Ik weet niet
of het net zo is voor kinderen.
:10:51
Jullie hebben 't druk met boos zijn
over jullie verkeerde opvoeding.
:11:01
Hij heette Robert Kincaid.
:11:05
Hij was fotograaf en hij was hier
in 1965 voor 'n artikel...
:11:09
voor de "National Geographic"...
:11:11
over de bruggen
van Madison County.
:11:14
Weet je nog hoe we ons voelden
toen we die uitgave kregen ?
:11:18
We voelden ons
net beroemdheden."
:11:28
Dat is de Roseman brug.
:11:36
En dat moet Robert Kincaid zijn.
:11:41
En dat is het medaillon van mama.
:11:49
"Jullie moeten niet kwaad
op hem zijn.
:11:52
Ik hoop dat als jullie alles weten,
goed over 'm denken en dankbaar zijn."
:11:57
- Dankbaar ?
- "Alles staat in de drie notitieboeken."