:58:00
We kunnen niets doen, Romeo.
:58:03
Jij gaat de bak in, ik word
de risee van de padvinderij.
:58:07
Als je echt iets voor me voelt, wacht je.
:58:12
Wachten?
:58:15
Je moet vijf jaar wachten.
Dan ben ik achttien.
:58:18
Dan gaan we samen verder.
:58:24
Over vijf jaar ben je me vergeten.
:58:29
Ik ben volwassen, jij niet. Je zult
de komende jaren erg veranderen.
:58:34
We zijn als Poeh en Christopher Robin.
- Weer iets literairs. Leg eens uit.
:58:41
Christopher Robin
werd te oud voor Poeh.
:58:44
Toen hij eenmaal volwassen was,
had hij Poeh niet meer nodig.
:58:51
Wat vreselijk treurig.
:58:54
Ja, maar zo gaat het wel.
:58:56
Je beseft het nog niet...
:58:59
maar jij zult ook nog erg veranderen.
:59:08
Ik kan je Poeh niet zijn.
:59:15
Ik ga weer een eindje schaatsen.
- Oké, Christopher.