:29:00
Wat kan mij 't schelen
wat men ervan denkt.
:29:04
We hebben het over menschkeit.
:29:08
De band die er
tussen twee mannen bestaat.
:29:12
Duizend telefoontjes,
de bloemen en de verwensingen.
:29:18
De ruimte tussen een handdruk.
:29:24
Dingen die je bijblijven tot je dood.
:29:27
Is er ruimte voor goed en kwaad ?
:29:32
- Waarom zet je me zo onder druk ?
- Ik wil antwoord.
:29:37
Wil je antwoord ? Dat kan.
:29:41
Je moet in kleuren denken.
:29:43
Je hebt zwart en wit, en daartussen
heb je grijs. Dat zijn wij.
:29:48
Grijs is niet zo'n simpele kleur
als zwart en wit.
:29:52
Voor de media lang zo interessant
niet. Maar grijs zijn we.
:30:05
Wat ga je nu doen ?
:30:11
We, bedoel je. We gaan vechten
tegen die rotzakken.
:30:15
Agressief en zelfverzekerd.
:30:19
We zeggen dat we mensen zijn.
Iedereen maakt fouten.
:30:24
Frank Anselmo is dood. Hij was een
vriend. De clubhuisbaas is dood.
:30:31
We gaan de stallen uitmesten.
In Miami smeken ze me straks...
:30:36
... de inleidende speech te houden.
:30:39
En dan ?
:30:41
Even naar Albany, en daarna
een hele tijd naar het Witte Huis.
:30:50
Als ik niet beter wist, was ik nu
een en al bewondering voor je.
:30:55
Ik dacht dat je verslagen was, maar
je maakt er een overwinning van.