:06:04
Είχα τόσα να πω,
και κανέναν να τ' ακούσει.
:06:09
Και τότε έγινε.
:06:14
Το πιο παράξενο,
απρόσμενο πράγμα..
:06:18
Άρχισα να γράφω κάτι
που λέγεται έκθεση αποστολής.
:06:23
Μιά πρόταση
για το μέλλον της εταιρίας.
:06:28
Νύχτα σαν κι αυτή δεν έρχεται
συχνά. Την εκμεταλλεύτηκα.
:06:34
Μία σελίδα έγινε 25.
:06:38
Ξαφνικά ήμουν πάλι
ο εαυτός μου.
:06:41
Θυμήθηκα τα καλά της δουλειάς.
:06:46
Τον ήχο στο στάδιο
όταν ο παίκτης μου παίζει καλά.
:06:50
Το πώς πρέπει
να τους προσέχουμε.
:06:54
Με τόσους πελάτες
είχαμε ξεχάσει τι ήταν σημαντικό.
:06:59
΄Εγραφα και έγραφα...
και δεν είμαι καν συγγραφέας.
:07:04
Θυμήθηκα τον δάσκαλό μου
τον Ντίκυ Φοξ, που είχε πει.;
:07:09
Το κλειδί είναι
προσωπικές σχέσεις.
:07:13
Ξαφνικά το είδα ξεκάθαρα.
Η απάντηση ήταν λιγότεροι πελάτες.
:07:18
Λιγότερα χρήματα.
Περισσότερη προσοχή.
:07:21
Φροντίζοντας αυτούς και
τους εαυτούς μας.
:07:24
Ξεκινώντας τις ζωές μας.
:07:27
Παραδέχομαι ότι αυτό που έγραφα
ήταν συναισθηματικό.
:07:32
Δεν μ' έννοιαζε. Δεν ήθελα να λέω
άλλα παραμύθια.
:07:35
Ημουν αυτός που πάντα
ήθελα να είμαι.
:07:41
΄Εκανα 110 φωτοτυπίες.
:07:45
Ακόμα και το εξώφυλλο
ήταν ωραίο.
:07:49
Τ' ονόμασα.; ''Αυτά Που Σκεφτόμαστε
Αλλά Δεν Τα Λέμε.
:07:53
Το Μέλλον Της Εταιρίας Μας.''
:07:57
΄Ετσι γίνεσαι σπουδαίος, φίλε.