Jerry Maguire
vorige.
weergeven.
als.
volgende.

:13:12
Je hebt me laten schrikken,
:13:15
- Wil je dat nooit meer doen,
- Goed, mama,

:13:18
Nooit, nooit, nooit meer,
:13:22
- Tot ziens, Dorothy,
- Ontzettend bedankt,

:13:28
Een goeie memo was dat trouwens,
:13:33
Vond je ?
:13:39
Bedankt, Maar 't was eigenlijk
een beleidsnota,

:13:43
Zo'n optimistisch geluid is
vandaag de dag heel revolutionair,

:13:49
Fijn om dat te horen, ik stond in
dubio of ik 't wel moest schrijven,

:13:54
Het was twee uur 's nachts,
sommige dingen kwamen gewoon...

:13:58
Dat stuk over hoe we ons
enthousiasme moeten koesteren,

:14:03
En dat we de commercie moeten
dwingen om 's iets terug te geven,

:14:11
Ik dacht meteen: Dat is 't,
En ik ben boekhoudster,

:14:16
je moet veel zelfrespect hebben
om dat hardop te zeggen,

:14:20
Om jezelf zo kwetsbaar
op te stellen,

:14:25
Op de een of andere manier
heeft 't me geraakt,

:14:32
- Vind je 't vervelend ?
- Nee, hoor, Het is heel leuk,

:14:38
Heel leuk,
:14:41
Wil je meerijden ? Wil je 'n lift ?
:14:46
Nee, hoor. Daar zit je natuurlijk
net op te wachten,

:14:51
Om ons naar Manhattan Beach
te brengen, AI die straatjes,

:14:55
Je leven wagen in 't verkeer,
De dood in de ogen kijken,


vorige.
volgende.